Opruimen…

Opruimen…

We doen het allemaal zo af en toe.
En vaak is het zo makkelijk:

• Reclame bij het oud papier,
• uitgebloeide bloemen bij het GFT.

Maar soms heb je een zooitje wat niet makkelijk op te ruimen is.
De belangrijkste daarvan vind ik:

• Herinneringen.

Elke keer krijgen ze een plaatsje vooraan.
De herinneringen aan:

• Materiële tegenslagen,
• problemen met vrienden, familie of collega’s.

En wat vergeten we elke keer op te poetsen en een “mooi” plaatsje te geven?
De herinneringen aan:

• De mijlpalen in ons leven zoals een grote liefde, een geslaagde operatie, een behaalde diploma, een schouderklopje van je grote voorbeeld.

Maar ook heel belangrijk en nog veel vaker verwaarloosd, de herinnering aan:

• Al die mensen die, soms bedoeld maar nog veel vaker onbedoeld, een eigen “draai” aan je leven hebben gegeven.

Waarom toch, is het dat we vooral als het gaat om personen die zijn overleden, de herinnering zo vaak verstoppen. Soms bijna “kwijtraken”.
We weten toch allemaal diep van binnen dat je alles wat je verstopt, je juist tegen zult komen als je het “er even niet bij kunt hebben”?

Daarom:

• Als je weer eens, al dan niet gedwongen, moet opruimen….
  Geef dan de mooiste plekjes aan wat waardevol is en laat oud zeer maar eens een keertje verstoffen.